Ik
merk dat ik het wat uit wil stellen. Vaak ga ik 's morgens al achter
de laptop voor m'n GROENER, maar de afgelopen week was het pas eind
van de middag of 's avonds en dan ook nog met het gevoel "het
moet". Terwijl er natuurlijk niets moet. Ik kies er zelf voor om
een blog te plaatsen. Maar hoe dichter ik de 365 nader gebeurt het
met een wat onbestemd gevoel. Een gevoel van naderend afscheid, het
is weer voorbij. En ik merk dat ik dat niet zo prettig vind. Nou heb ik
al heel vaak in mijn leven afscheid moeten nemen; van een woonplaats
en daardoor van klasgenoten en vriendinnen, later van vrienden en
vriendinnen, van huizen, van buren, van werkplekken, van kinderen die
uit huis gingen, van collega's, van kerken en kerkmensen. En van al
dat afscheid kan ik zeggen dat ik het maar 3x heel bewust gedaan heb.
De andere keren ging ik gewoon, zwaaide gedag en dat was het. Geen
wonder dat ik soms flink heimwee heb gehad en wel kruipend terug
wilde. Ik ben blij dat ik het inmiddels een beetje geleerd heb om
afscheid te nemen. Niet dat het daardoor gemakkelijker wordt, maar ik
doe het nu tenminste bewust, met een ritueel of een cadeautje
of.....iets. En al heeft dit afscheid van 365 dagen GROENER niets
dramatisch, ik wil er nog wel even over denken hoe ik dat nu ga doen!
Dus als ik er een van de komende dag niet ben.......dan ben ik aan
het nadenken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten