Zo'n 45 jaar geleden ging manlief verhuizen van z'n ene kostadres naar het andere. Van mijn moederlief kreeg hij een stekje mee van een hoyaplant. Een wasbloem. Moederlief had ontzettend GROENE vingers en stekte de ene plant na de andere. Zo ook de hoya die manlief meekreeg.
Toen wij gingen trouwen en ons eigen flatje gingen inrichten kreeg de hoya ook een plekje. En een stekje van het stekje ging mee naar het klaslokaal van manlief.
Zo door de jaren heen bloeide die best wel eens een keer. Zelfs zo uitbundig, dat de bijen naar binnen vlogen om de honing uit de wasbloemetjes te halen.
Jaren lang hadden we een nooit meer bloeiende hoya, maar wegdoen.......dat ging natuurlijk niet.
Een paar jaar geleden hebben we de 'de oude' (hoe oud weten we niet meer) flink gesnoeid, nieuwe aarde gegeven en boven neergezet. Het gesnoeide werden natuurlijk stekjes......inmiddels zijn er al aardig wat familieleden van een erfstukje voorzien en zelf hebben de vensterbank vol staan met alleen maar hoya, hoya en hoya. En dan zitten we in de nazomer, in de bijna herfst en dan komen er ineens, aan 'de oude' maar ook aan 1 van de nieuwe heel kleine knopjes aanzetten. En boven.............boven is 1 van die kleine knopjes vandaag helemaal uitgekomen en kunnen we genieten van eindelijk weer eens een echte wasbloem. Ik heb dus ook wel een beetje GROENE vingers! Jammer dat de bijtjes gevlogen zijn......anders kwamen ze vast wel even binnen koekeloeren.
vrijdag 30 september 2016
vrijdag 23 september 2016
GROENST #20 lospeuteren
Even
een kleine update over mijn
minimaliseer/ontspullen/ontrommelen/consuminderen proces......
Een
echte minimaliseerder zal ik nooit worden, want daarvoor ben ik toch
teveel aan gezelligheid en kleur gehecht. Maar het mag gezegd worden,
ik heb al wel veel minder rommeltjes in de kamer staan dan vroeger en
toch.................de tafel ligt soms vol met diverse schriftjes om
in te schrijven, tekenen, knutselen, handletteren, meerdere
kleurboeken om in te kleuren, stiften en kleurpotloden in allerlei
soorten en maten. Dat doe ik mezelf dan toch maar aan. En hoe ik ook
mijn best doe om niet te snel spullen te kopen die ik nodig denk te
hebben.....ons huis slibt best makkelijk weer dicht met allerlei
tijdschriften die we krijgen om te lezen. (gezellig, daar hou ik van
en ze komen vanzelf weer bij het oud papier voor het goede doel{maar
ja, ik moet ze dan nog wel allemaal doorbladeren}) een zak vol
appels (heerlijk voor appeltaart {slecht voor m'n lijn} appelmoes
{help, we hebben nog maar een heel klein diepvriesje} en dat moet ook
nog wel allemaal gemaakt worden) Een dikke doos vol met katoen en
vulling (om breiboezems te laten breien, die gaan er dan vanzelf wel
weer uit) maar toch.....het moet wel weer een plekje en ik brei zelf
natuurlijk ook heel dapper mee, wat me nu al weer een breiarm (soort
tennisarm) op heeft geleverd.
Zo
af en toe gaat er ook wel eens wat uit. Onlangs een tas vol naar de
kringloop en er staat al weer een nieuwe tas klaar. Een zak voor de
container van het Leger des Heils met niet gebruikte lakens. En het
lukt me zelfs om emotionele lijm los te peuteren en herinneringen aan
m'n ouders weg te geven. Maar ja, dan komt er een lieve neef met
echte boldoot eau de cologne.......Mmmmm! En dan komt er met de post
een dikke envelop met dierbare herinneringen......Molens op papier en
doek, gemaakt door mijn vader die 20 jaar geleden overleed.....en
die komen weer bij mijn broer vandaan, die alweer bijna 2 jaar
geleden overleed. Molenliefhebber en fotograaf. Al z'n andere
spulletjes kwamen bij de Molendatabase terecht en ik heb 2 in loving
memories in 1 klap! Die lijm mag nog even blijven plakken.
Maar
ook....... oefenen in af en toe eens nee zeggen.
maandag 19 september 2016
GROENST #19 Fruitstickers
Al
sinds er op allerlei fruit stickers te vinden zijn, heb ik een
fruitstickerstic. Ik pulk de stickers netjes van het fruit af en plak
ze in m'n agenda, of als ik die niet bij de hand heb op wat anders.
Vorig jaar plakte ik ze in m'n plakagendadagboek. Eigenlijk kan je
daar wel uit op maken dat ik niet alleen een stickerstic heb ( Ik
vraag ze zelfs aan anderen als ik ze een appeltje zie schillen of een
banaan zie pellen mèt
maar ook een plaktic. Nou ja.......een tic meer of minder............
Maar nu kreeg ik pas een artikeltje onder ogen waarin te lezen viel
wat er nou precies op die stikkers. Wel interessant. Dus heb ik m'n
vandaag gekochte peren eens aan een stickeronderzoek onderworpen.
Ik
kocht 5 conference peren, netjes in mijn eigen meegebrachte
fruitnetje van DMMU. Ze waren in de aanbieding, ik hou van peren,
vooral als ze nog heel hard zijn. Dus een goede GROENE koop, omdat ik
ze niet in een plastic zakje meegenomen heb.
Volgens
de sticker komen ze uit Nederland, dat concludeer ik tenminste uit de
Nederlandse vlag die rechtsboven op het stickertje wappert, ze zijn
zoet en de code is 7203. 4 cijfers......en dat betekent wat: "Als
de PLU-code vier
cijfers
telt, dan betekent dit dat het product conventioneel of
‘traditioneel’ (met pesticiden) is geteeld."
Oeps......pesticiden.......schillen dus die peren en misschien een
volgende keer eens biologische proberen. Dan moet ik opzoek naar
peren met een 5cijferige code. Maar hoe zit het dan met het
stickertje van m'n fairtrade bananen. Helemaal niks geen code! Ik
vertrouw gewoon op het blauw/GROEN/zwarte stickertje.
Via
een linkje in het Margrietartikel zou ik moeten kunnen vinden hoe m'n
peren geteeld zijn, maar ik kwam op een franse gebeuren en aangezien
ik vroeger een vette onvoldoende op frans had tijdens m'n
examen........ben ik daar afgehaakt. Ik weet voorlopig wel weer even
genoeg en zal voortaan wat meer op de informatie letten dan op het
stickertje zelf.
vrijdag 16 september 2016
GROENST #18 theezakjes....
GROENST
Nederland werd van de week opgeschrikt door een artikel in deVolkskrant.
Thee
en koffiemerken hebben toegegeven dat de theezakjes en koffiepads
plastic bevatten. Al jaren gooit Nederland heel trouw de theezakjes
en koffiepads bij het GFTafval. Maar dat is dus helemaal niet
handig. Volgens de fabrikanten hoort het gewoon bij het restafval. Of
je moet de zakjes openknippen, de koffie en thee in je gftbak
deponeren en de verpakkingen bij het restafval. Hoe handig willen we
het hebben.
Ik
drink veel losse thee, in een thee-ei, een filter, een zakje (zonder plastic) en de
zakjes thee die ik koop zijn biologisch.....die hebben dan weer geen
plastic om de sluiting te sealen, maar doen dat gewoon met het
touwtje. Want de nietjes van vroeger......die mochten ook niet bij
het GFT.
Mijn
theegebruik zorgt gelukkig niet voor problemen. De koffiepads van
manlief dus wel. Geen wonder dat vanuit onze compostbak de pads nog
heel in het voor de rest mooie compost te vinden waren! Knippen dus,
want koffie zelf is mooi spul voor in de gftbak! Of maar gewoon weer
koffie gaan zetten met een filter en een koffiekan! Alles kan! Theekan!
donderdag 8 september 2016
GROENST#? Buitenleven
Hoe GROENST kan het leven zijn op prachtige nazomeravonden. Heerlijk relaxen met een van GROENE thee, een ontspannend muziekje op de oren, kijken naar de koeien in de GROENE wel en een GROENST breiwerkje op de pennen #breiboezem.
vrijdag 2 september 2016
GROENST #16 BREIBOEZEM
Sinds
kort ben ik regiocoördinator van de stichting Breiboezem. Ik denk
dat ik daar vorig jaar in mijn GROENER al wel een keer over
geschreven heb. Ik heb me vorig jaar aangemeld als BoezemBreister en
heb toen een aantal boezems gebreid en ingeleverd bij een
coördinator in Arnhem omdat er hier in de buurt nog geen breipunt
was.
BreiBoezem
is een stichting, opgericht in 2015 naar het voorbeeld van Knitted
Knockers in Australië,
met als doel gratis gebreide borstprotheses ter beschikking te
stellen aan vrouwen die een borstamputatie ondergaan hebben. De
boezems worden door vrijwilligers in het hele land gebreid en
uitgedeeld via de ziekenhuizen of de plaatselijke breipunten. De
stichting is afhankelijk van giften en koopt zelf het materiaal in
dat ze beschikbaar stelt aan de vrijwillige breiers en breisters.
Een
van die vrijwilligers ben ik dus zelf, maar ik mag nu ook in
Wapenveld uitgiftepunt zijn en met de dames van het handwerkcafé
in de plaatstelijke wolwinkel gaan we 1x in de maand boezems breien.
Maar we kunnen natuurlijk altijd vrijwilligers gebruiken die thuis
willen breien.
De
draagsters van de breiboezems zijn heel lovend over de alternatieve
protheses: ze dragen lekker licht, je voelt ze niet, ze blijven goed
op z'n plek (haar plek...) ze passen in een gewone bh, je kan er mee
zwemmen, ze zijn zo zacht, enz. De draagster zijn zich ook heel
bewust dat elk steekje met liefde voor hen gebreid is.
Dus
als je ook mee wilt doen met breien, dan mag je je bij mij aanmelden, dan mag je een keer bij me komen oefenen om daarna thuis aan de slag te gaan. En woon je niet in de buurt van Wapenveld, dan is er misschien wel
een regiocoördinator bij jou in de buurt waar je je aan kan melden.
De tasjes met de benodigde breimaterialen voor het breicafé eind deze maand liggen al klaar. Zelf ben ik al lekker bezig.
Zou
je nou zelf graag een breiboezem ontvangen om te dragen, dan kan je
een mail met je adresgegevens en gewenste cupmaat sturen naar
breiboezem@gmail.com.
Abonneren op:
Posts (Atom)