Wat heerlijk om met de bekende geluiden
van losgelaten duiven, heel rustig aan wakker te worden op ons
vertrouwde vakantieadres in Ouddorp. We vinden het heerlijk om hier
weer te zijn en niet eens om het strand en de zee. Groot kans dat we
aan het eind van ons verblijf hier nog even naar zee gaan omdat we
het niet kunnen maken om zonder dat weer naar huis te gaan. Maar we
zijn net zo lief in de duinen of onderlangs de dijken, of op de
landweggetjes. Daar zoeken we dan naar de geocaches die we na al die
jaren nog niet gevonden hebben, of die er nieuw liggen.
Maar waar we vooral naar op zoek zijn:
Orchideeën!
Thuis hebben we al weer de GROENE beginsels gezien van de
moeraswespenorchis in onze voortuin. Al 3 jaar op 3 plekken, maar
deze keer komt er eentje op een andere plaats naar boven. In Zwolle
hebben we al in het midden van honderden meiorchissen gestaan, dik in
bloei, net in bloei en nog in knop. En hoe zou het hier zijn?
Vorig
jaar op een van onze geocachewandeltochten hebben we een heleboel
uitgebloeide exemplaren gevonden en dit jaar wilden we graag de
bloeiperiode meemaken. Groot kans dat het nog veel te vroeg is, want
juni is eigenlijk de beste maand. Maar ja........onze gastvrouw is nu
met vakantie, dusssss. Na onze lunch gaan we op pad. Vol verwachting
klopt ons hart.
In
eerste instantie vinden we alleen nog maar de GROENE start, zo af en
toe is er een knopje zichtbaar. Volgens 'de natuurmeester' die we
tegenkwamen moeten we echt nog wachten tot juni op de rietorchis en
de moeraswespenorchis die dan met duizenden tegelijk bloeien.
Tja....dan
moeten we nog maar een keertje terugkomen. Weer op weg naar de auto
(de fietsen hebben we thuis gelaten, want de fietsendrager zorgde
ervoor dat de lampen niet goed werkten) werden we verrast. Eerst al
door de OEMPF van de roerdomp, een geluid wat we nog niet vaak
gehoord hebben en gezien hebben we hem nog maar 1x. Even
later......ja hoor!! Een veldje vol met donkerroze bloemen!! Toch de
meiorchis? We staan er een poosje flink van te genieten.
Hier
kwamen we voor en gelijk de 1e dag is het al raak. Hoewel al die nog
GROENE blaadjes ons wel uitnodigen om toch in juni weer terug te
komen.
Of
wachten we gewoon tot volgend jaar, dan kunnen we, hopen we, bij zoon- en
schoondochterlief ons KIPje in hun achtertuin
zetten!
Hun
huis staat idyllisch wit, met in de voortuin volop bloeiende en
heerlijke ruikende seringen (ook heel mooi) op hen te wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten