GROENST #36; 2017 het jaar van....

Ik ben al van alles tegengekomen. 2017 het jaar van dit en het jaar van dat. Dit is in en dat gaat uit.

Voor mezelf heb ik ook wel een uit en een in! Eigenlijk had 2016 ook wel dat jaar van...kunnen worden, maar ik was nog niet moedig genoeg. Soms wel, maar meestal niet.

Maar waar gaat het nou over??

Vandaag duwde manlief me een column uit de krant onder m'n neus! Een column uit de Telegraaf en nou kan je van alles denken over de Telegraaf en het feit dat manlief hem leest, maar dit stukje van meneer Jeffrey Wijnberg, psycholoog is me uit het hart gegrepen. Met dikke rode letters wordt het kort samengevat:

                           DRIE ZOENEN ZIJN ER TWEE TEVEEL.

Nou, wat mij betreft zijn het er 3 teveel en daar ga ik in 2017 dus wat aan doen.

Hoe of wat weet ik nog niet precies........maar ik ben er klaar mee, met dat gelebber of dat gesmak in de lucht. Geef mij maar een hand of een knuffel!

Meneer Wijnberg van de Telegraaf is het helemaal met me eens en ik ben zo blij dat ik niet de enige ben! En helemaal dat het in de krant staat!! Volgens hem vindt half Nederland het niks, dus zijn er vast heel veel mensen die blij met me gaan zijn in 2017!

Hij van de Telegraaf gaat wel heel resoluut van start: "Gelukkig nieuwjaar en aan mijn lijf geen polonaise". Dat is me net wat te kort door de bocht. Zeggen dat ik verkouden ben en een ander niet aan wil steken, zou ook nog kunnen. Ik ben namelijk altijd snotterig en helemaal als ik gefietst heb en dat gebeurt nog wel eens! Maar helemaal eerlijk vind ik dat ook weer niet, dus................iemand van jullie een goed idee voor me?

Misschien heb ik nog een badge liggen waar ik een boodschap op kwijt kan of ik moet heel snel nog een shirt laten bedrukken met grote letters: VERBODEN TE ZOENEN!

Ik kan het natuurlijk gewoon zeggen: 'Je krijgt een hand of een hug en ik wens je een gezegend nieuwjaar!' Ja dat wordt het: 2017 het jaar van H/H!

Voor wie dit leest, die weet het alvast!!

PS een iets andere versie dan de column in de Telegraaf vind je hier in het blog van Jeffrey Wijnberg.

GROENST #35; kiplekker

Tot nu toe zijn manlief en ik echte vakantievierders in eigen land. Hoewel we 7 jaar geleden kerst vierden in Australië. Tja....als je dan een keer buiten de grenzen gaat, doe het dan goed! We kijken met heel veel plezier op die tijd bij onze familie terug en de fotoboeken liggen op tafel om ons verblijf daar weer eens te herbeleven. Ondertussen bezocht ik Shanghai en Uganda, ook niet naast de deur en het zal niet snel gebeuren dat ik weer in een vliegtuig stap. En ik geniet minstens net zo van alle mooie plekjes in eigen land. Manlief heeft daar zo af en toe andere ideeën over. Die wil nog wel eens 'iets geks' doen. Of dat nou komt omdat hij met pensioen is en veel te veel mooie vakantiereclames voorbij ziet komen via z'n tablet of in de PLUS? Zo af en toe kan ik wel eventjes enthousiast lijken, maar dat is ook heel gauw weer over. En nu.................nu kan ik hem overtuigen, nou ja misschien is het meer chanteren.....

In de NRCtest 'Hoe klimaatbewust ben jij'? worden leuke vragen vragen gesteld. Over een oude koelkast, een wasdroger, zonnepalen, elektrische auto, een verwegvakantie, bosbessen en kipfilet. Soms is het wat moeilijk kiezen uit de antwoorden. Mijn grote favoriet is deze: 'Is het beter voor het milieu om 2 dagen in de week geen vlees te eten of een kampeervakantie in eigen land te houden?' En ja hoor....(ik had trouwens alle antwoorden goed!!) een kampeervakantie in eigen land geeft veel minder CO2 uitstoot dan het 2 dagen je vlees laten staan. Die ene keer in de week vindt manlief al vervelend genoeg. Dus hij mag lekker kippenpoten blijven eten, zolang we maar lekker GROEN met ons KIPje in Nederland blijven! Fijne vakantie alvast!!

GROENST #34; 2-spalt

In deze tijd van het jaar word ik altijd wat heen en weer geslingerd. Aan de ene kant wil ik het liefst een winterslaapje houden om aan kerst en oud en nieuw te ontsnappen. Aan de andere kant is er dat stukje wat mee moet doen aan alle verwachtingen die mensen stellen aan kerstfeestvierders en jaarwisselingfans. Maar na 64 jaar weet ik nog steeds niet goed hoe ik dat prettig kan doen.....vandaar dat ik liever onderduik met kerst en voor al dat vuurwerk en gezoen met Jan en alleman op de eerste dagen van het jaar.

Winterslaap!!!

Maar ja, wij mensen zijn niet van de winterslaap. Daar zijn we te warmbloedig voor en al ben ik een koukleum, ik heb toch maar besloten te gaan voor de warme gezelligheid van kerst. We hebben lampjes aangeschaft voor in onze oranje vazen. De kerststalletjes zijn van zolder gehaald. We branden wat meer ecowaxinelichtjes dan anders. Ik heb me in de rondte gespat om eindejaarskaarten te maken en........vanwege mijn tweespalt ben ik scheef geknipt. Zo blijf ik toch een beetje bij mezelf!  Fijne feestdagen en voor het nieuwe jaar alle goeds gewenst!

Groenst#33 #repdigit restafval

Zo'n leuk woord....repgidit.......Vorige week vierde 1 van onze lieve schoondochters een repgidit verjaardag, 33 is ze geworden. Ik had nog nooit van repdigit gehoord, totdat we een geocache wilden gaan zoeken met die naam. Vlak bij ons in de buurt en toch konden we niet zomaar onze naam op het logrolletje schrijven. Dat mocht alleen maar als het een repdigitvondst was.......je 11e, je 22ste, je 333ste, je 4444ste enz. Je snapt hem zeker al!

Een repdigit (afkorting van repeated digit) is de Engelse benaming voor de voorstelling van een natuurlijk getal in een positiestelsel dat alleen uit identieke cijfers (of andere symbolen voor de weergave) bestaat. Voor de rest kan je even op wikipedia kijken. ☺ En de cache was voor ons de 222ste.
Maar eigenlijk wil ik het daar helemaal niet over hebben, maar ja, zo'n getalletje brengt me helemaal van m'n apropos. Ik wil het hebben over ons restafval. Maar ga daar ook weer even met een dikke omweg naar toe. Via december.......
December is zo'n maand waarin mensen de balans opmaken. Wat heeft het afgelopen jaar me gebracht en waar wil ik naar toe in het nieuwe jaar. Ik ben daar niet zo van. Ik betrap me er elk jaar weer op dat ik op oudejaarsdag helemaal niet heb teruggekeken. Ik leef dan heel erg in het hier en nu en vraag me constant af hoe ik het vuurwerk kan ontlopen. Ik heb ook (bijna) nooit goede voornemens voor het nieuwe jaar. Ik heb wel eens plannen, zoals 365dagen projecten, maar die lopen nooit van 1-1 naar 31-12. Ik ben wel verwachtingsvol. Ik wacht wel af wat er komen gaat.
En wat heeft dit repdigit blogje (ik zeg trouwens ook wel vaak regdipit.....vind ik lekkerder klinken, maar het is niks......) nou met december en ons restfval te maken.
Het hele jaar zijn we actief aan het afval scheiden geweest. Eigenlijk niet veel anders dan andere jaren, behalve dan dat we zwerfafval zijn gaan rapen en dat komt natuurlijk wel bij ons eigen afval terecht, maar niet bij ons restafval. En nu is het december en onze restafvalkliko zit nog maar voor 3/4 vol. En hij is dit jaar nog niet 1x geleegd (toch ff terugkijken....) We weten niet eens meer wanneer die in 2015 het laatst geleegd is. Echt GROENST en daarom vind ik het wel vermeldenswaardig. Het is wel eens anders geweest. Dan ging manlief er nog maar even bij instaan zodat er nog weer wat bij in kon. Glas en blik ging toen al wel apart weg, maar al die zuivel-en frisdrank pakken........dat tikt echt wel aan in je afvalbak.
Goed.... in het kort komt het hier op neer, dat we best wel trots zijn op ons afval! Tot de volgende keer maar weer.

GROENST #32; barstjes

Er komen zo langzamerhand wat barstjes in m'n GROENE laag. GROEN leven staat bij mij o.a. voor eerlijk en daar komen de barsten een voor een in.

Dan denk je dat je GROEN bezig bent om ipv dagcrème met allerlei plastics en chemische rommel, natuurzuivere kokosolie te gebruiken. Is dat spul zo bewerkt dat je net zo goed een pakje croma op je gezicht kan smeren.......Nou ja, dat was niet de vergelijking op de site die ik heb gelezen, daar ging het over het gebruik van kokosolie i.p.v. Boter. Maar toch.......koop ik nog kokosolie of ga ik dan maar op zoek naar een PBAvrije smeerseltje.

En dan m'n wasmiddel. Maak ik m'n eigen natuurzuivere wasmiddel, wel vloeibaar............zit m'n wasmachine toch nog onder de vetluis. Ja, ik weet het....er is me al door diverse wasmachinereparateurs geadviseerd om waspoeder te gebruiken voor het behoud van m'n wasmachine. En dan kan je altijd wel op een lage temperatuur wassen vanwege het milieu, de wasmachines hebben het nodig om een goed heet schoongebrand te worden van al het vuil wat zich dan aankoekt. Ik geloof dat je zelfs met de nieuwste energiezuinige wasmachines geen kookwas meer kan doen. Het is toch ook wat dat je door hoe je wast, de levensduur van je machine kunt beinvloeden. En je wasmachine wast alleen maar energiezuinig op het ecoprogramma. Ook goed om te weten. Onze AEG doet het al bijna 20 jaar, dus het is nog maar even de vraag hoe lang ik nog energieverspillend kan wassen.

En dan het gebruik van GROENE ecoschoonmaakmiddelen. Dat schijnt helemaal niet zoveel zoden aan de dijk te zetten. Er zit hetzelfde in als in de gewone schoonmaakmiddelen. Voor de vervuiling van het water is het wel handig om minder schoonmaakmiddelen te gebruiken – hoera........minder schoonmaken dus......en ongeparfumeerd. Dus niks geen stinkende schoonmaakazijn meer en ook geen dure ecover allesreiniger.

Ik voel me soms zo beduveld. Het programma GROEN licht op maandagavond geeft aardige informatie, maar soms ook heel onaardig.

En dat je zelfs beduveld kan worden met een GROENE bijbel!! Dat is nou wel het allerlaatste wat je zou verwachten.

In die GROENE bijbel........en in alle andere ook, staat een tekst die ik me maar wat meer aan ga trekken: Wees niet al te rechtvaardig en meet je geen overdreven wijsheid aan. (Prediker 7:16). Of zou die drukker van de GROENE bijbel dat ook gedacht hebben...........

Oh ja, we hebben een nieuwe koelkast. A++, we kunnen met wat minder koelruimte toe en missen net een klein beetje diepvries!

GROENST #31; omdenken??

Ik ben ook ideeën aan het opruimen. Dat is ook ontrommelen, en ook wel een beetje omdenken......... Heerlijk rustig wordt het daarvan in mijn hoofd!! In maart kreeg ik een aanmoedigingsprijs voor mijn materieschilderij: VRIJE VOGEL. Ik liet me aanmoedigen om wat te experimenteren. Ik hou er wel van om nieuwe dingen uit te proberen. Dus ging ik aan de gang met bijenwas, jaren geleden al verzameld uit onze bijenkasten. Erg leuk, maar om een echt encaustic wax schilderij te maken, moet ik weer een speciaal spulletje hebben om m'n bijenwas mee te mengen, zodat het met warm weer niet van het schilderij afglijdt. En het is wel handig om een enorm afzuigsysteem te hebben om de gifstoffen die vrijkomen bij het verwarmen en verwerken van de was weg te werken. Niet zo GROEN dus. Daarom zie ik er nu maar helemaal van af. Ik kan nog wel een beetje knutselen met de was die ik nog heb. Dan doe ik het raam wel open! En ik heb nog wat inkten staan voor experimenten......laat ook maar zitten. Met de paar kleurtjes die ik kocht, knutsel ik nog wel een paar kaartjes in elkaar, maar het grotere werk, laat ook maar zitten.

M'n kroontjespen krijgt nog één kans, als ik binnenkort bij schoondochterlief uitga proberen of haar inkt beter werkt dan de mijne, want ik krijg geen fatsoenlijke letter op papier, terwijl ik toch met een kroontjespen en inkt uit een inktpot, met een inktlap ernaast en een vloeitje heb leren schrijven. Maar lukt dat niet, dan gebruik ik gewoon alleen maar de al wel 30 jaren oude kalligrafeerpennen, waarmee ik mezelf ooit een beetje leerde kalligraferen. Zelf papier maken......dat leek me ook zo leuk. Ooit probeerde ik het en draaide m'n blender daar mee aan gort. Nu kan ik de beschrijving daarvoor ook wel wegdoen en ga ik wel een keertje naar de papiermolen in Loenen voor een paar mooie papiertjes, dan kunnen we daar gelijk een paar caches zoeken.

GROENST #30; ontspullen

Wat een wijze uitspraak van al zo lang geleden.( Meneer Morris leefde van 1834 tot 1896)

Wel leuk om te weten dat er toen ook mensen waren die heel veel spullen in hun huis hadden waar ze van alles mee konden doen, maar het niet deden. Of spullen die er wel waren, maar die toch niet mooi genoeg waren om ze uit te stallen. Er is niets nieuws onder de zon.

Ik stel me zo voor dat mijn grootouders, die aan het eind van de 19e eeuw er al wel waren, in huizen woonden waarin niet zoveel rijkdom te zien was. Eigenlijk weet ik er niets van hoe ze opgroeiden. Alleen van de moeder van mijn moeder. Zij groeide op in een tuindersgezin en hielp haar vader met het werk in de tuinderij. Ik heb een foto waar ze opstaat als jong meisje, met haar vele broertjes en zusjes.

Ik ben al een paar jaar bezig om hoe langer hoe minder in huis te hebben wat ik niet gebruik, maar er lijkt geen einde aan te komen.Alles wat ik een jaar niet heb gebruikt gaat weg. Hoe lekker om de afgelopen weken overtollige kerstversieringen weg te brengen die op een kerstmarkt (hopelijk) verkocht worden voor een goed doel. Ja, ook die 2 leuke houten kerstbomen, die zoonlief voor me maakte en nog eentje die andere zoonlief voor me liet maken op zijn werk. Ook al die ballen en balletjes die al jaren op zolder liggen en er toch nooit afkomen. De kunstkerstboom die ik tig jaren geleden als Sintcadeau kreeg van weer een andere zoonlief, ligt er nog wel, met de lichtjes er nog in. Die wilden ze niet hebben voor de kerstmarkt, dus als er nog een liefhebber is voor een miniboompje met lampjes! Je bent welkom.

M'n verzameling kerststalletjes ligt er nog wel, die mochten niet weg van manlief. (hij vindt het lastiger dan ik, dat ontspullen) Misschien laat ik ze dit jaar gewoon op zolder liggen, dan kunnen ze volgend jaar weg.😉 Wat ook eindelijk weg is, nadat het ook wel 5 jaar op zolder heeft gelegen.......de  zak met schapenwol, gewassen en schoon, afkomstig uit een dekbed en gekregen van een bekende – omdat ik er vast nog wel wat mee kon! Ja dus- nee dus, het kwam er nooit van. De zak is nu in handen van een creatieveling die er kransen en ballen van maakt. Misschien zie ik er op facebook nog eens een fotootje van. Het is zo lekker dat ik er nu niks meer mee hoef! Ik kan gewoon lekker op de bank zitten met een mooi boek!

Zou ik tijd over hebben door minder spullen? Zou ik het eindelijk eens gaan leren; niet altijd iets hoeven of moeten? 

GROENST #29; met pensioen

Afgelopen donderdag was het zover, manlief heeft na 43,5 jaar afscheid genomen van het onderwijs en van de school waar hij 24 jaar met heel veel plezier en liefde heeft gewerkt. Een bijzondere dag, al was hij al vanaf augustus thuis, maar door een echte afsluiting veranderd er echt wat in je leven. Ik ben met het meegegaan met pensioen. Al heb ik geen afscheid genomen van een werkzaam leven buiten de deur van ons huis, het voelt wel zo, want samen kunnen we het 's morgens lekker rustig aan doen (Ik wat rustiger dan manlief, wat betekent dat ik thee met beschuit op bed krijg, om langzamerhand wat bij te komen en de dag te ontmoeten) We kunnen samen aan de wandel, of op de fiets erop uit en er blijven (gelukkig) nog heel wat momenten om ons eigen ding te doen. En toch.......na donderdag heb ik zelf het gevoel dat ik opnieuw het leven moet herpakken. Wat zit een mens …...nou ja, ik dan.......toch raar in elkaar.

Een woord waarmee hij afscheid nam is: SUCZEGEN! Een zelfbedachte combi van succes en zegen! Succes wordt elkaar veel toegewenst, maar je kunt alleen echt succes hebben als er Zegen van Boven op rust. Het is uitgesproken naar alle kinderen van Kristal, de bezoekers van de sing-in die door school voor hem georganiseerd was en het staat op de kaartjes aan de cadeautjes voor schoolkids en collega's. En hoe leuk dat hij het van de collega's terugkreeg in 7 heerlijke chocoladeletters! SUCZEGEN! Wij hebben het nodig bij dit nieuwe stukje in ons leven en ik wens het jullie!

GROENST #28; simpel m'n geloof vieren

Ik vind het nog niet zo simpel, dat simpeler willen leven. En hoe geloof ik simpel?

Ik geloof dat ik gisteren wel een simpele ontdekking heb gedaan bij een Taizéviering.

Hoe eenvoudig om met elkaar mooie liederen te zingen, met een hele eenvoudige tekst en die een paar keer te herhalen. Begeleid door pianomuziek en een 4stemmig koor. Alleen maar te luisteren naar een bijbellezing en dan 10 minuten stil te zijn, alleen maar stil, simpel stil. Ik had al wel enige oefening gehad in het stil zijn, dus de 10 minuten vielen me niet lang, terwijl ik om me heen wel hoorde dat anderen daar moeite mee hadden. Maar het leidde me niet af van mijn eigen stil zijn.

Het was een verademing in vergelijking met alle geweld van de band, die we anders horen tijdens de diensten die we bezoeken. Ze begeleiden wel hele mooie liederen, maar met zo'n kabaal en herrie. Voor mij viert al dat lawaaigeweld een negatieve boventoon over de mooie tekst van de liederen. Dan luister ik ze liever thuis met een cdtje waar ik zelf het volume van kan bepalen en zonder er hoofdpijn van te krijgen.

Voortaan hou ik er van om simpel mijn geloof te vieren,.......weer een stukje verder in het simpeler leven.

GROENST #27; Poetsen

Nee, ik ben niet zo'n poetster. Wat moet dat moet, maar ik weet veel leukere dingen te bedenken dan m'n huis van top tot teen te poetsen. Nou was het volgens manlief wel weer eens tijd om de ramen te zemen. Al jaren doen we dat zo: hij doet de buitenkant en omdat het dan wel fijn is dat we weer helder naar buiten kunnen kijken, doe ik de binnenkant. En al jaren was het dan ook zo, dat het nog helderder werd, want van binnen en buiten waren de ramen dan ook echt vies. We hadden dan ook altijd veel eer van ons werk. Maar vandaag had ik echt even het gevoel dat ik voor janmetdekorteachternaam het binnenzeemwerk had gedaan. Schoon, helder water zakte er van de bovenkant van de ramen naar beneden, in plaats van het vieze zwarte water wat er anders af kwam druppen. Hadden we dan nog maar zo kort geleden de ramen gezeemd?? Welnee, misschien voor de 2e keer in 1 jaar. Vorig jaar kwamen we na dik een half jaar, vanuit ons boshuis terug in een keurig schoongepoetst huis, dus toen heeft het wel een half jaar geduurd voor we aan het lappen gingen. Dus............waar komt dan dat schone water vandaag?? Ik weet het! Vroeger, nou ja, 2 jaar geleden brandden we waxinelichtjes, je weet wel, uit zo'n grote zak van de Action. Niet al te duur en er zaten er wel 100 in. Maar vorig jaar zijn we daarmee gestopt en hebben we alleen nog maar echte waxinelampjes gebrand, van pure bijenwas en lichtjes van ecowas. We deden het vooral om niet de rook en de roetstoffen van de bruinkoolteer en de aardolie binnen te krijgen die afkomstig is uit de paraffine waarvan de doorsnee waxinelichtjes gemaakt zijn. Nu de ramen zo schoon zijn gebleven in een half jaar tijd.....nou ja, het was natuurlijk ook zomer en waren we veel buiten......ben ik helemaal blij met m'n grote doos ecowaxinelichtjes.

Nu moeten we nog een keer sausen en verven om de muren en het plafond weer mooi schoon te krijgen.

GROENST #26-2; Shit

Ja, nou hebben we ons serieus voor genomen om onze wandelingen te combineren met het rapen van zwerfvuil. Speciaal het plastic afval, maar de rest nemen we gelijk ook maar mee. Deze week zijn we al 3 keer een stukje wezen lopen. 2X hetzelfde stuk fietspad......en dan is het nog wel vakantietijd, maar er lag nog meer dan zondag. Dus we hoeven echt de scholieren niet de schuld te geven van alle zwerfies!!Terwijl we als ideaal gedachte hebben, als we regelmatig gaan dan wordt het afval vanzelf minder. Nee dus.......Onderweg passeerden ons diverse fietsers. De een kijkt een beetje vreemd achterom, de ander fietst strak door. Een aardige tiener riep: "Respect meneer!" Nou liep ik er ook met m'n zakje, maar mij zag hij alleen maar lopen natuurlijk, terwijl manlief zich net bukte om wat te rapen. Even later nog een paar jonge jongens. Maar omdat ik wat dovig aan het worden ben, hoorde ik alleen maar "mevrouw". Ik ben in ieder geval gezien dus!

Wat heel verdacht is.........plastic zakjes!! Niet oprapen!!!! Het zijn gewoon zakjes met hondenpoep en kijk, daar snap ik nou echt geen drol van. Laat dan het poepje van je hond gewoon liggen, dan verteert het uiteindelijk nog wel een keer. Maar om nou van huis af een plastic zakje mee te nemen, je hondendrol(letje) op te rapen en het dan vervolgens van je af te kwakken....ik liep me er echt over op te winden. En dat terwijl ik gisteren zo'n mooi stukje had gelezen over de moed hebben om zacht te zijn, niet te oordelen.........

En wat nou helemaal shit is: al die plastic flesjes, lege sigarettendoosjes, snoeppapiertjes, blikjes, ballonnen, binddraad, rood/wit afzetband, bierflesjes, zakjes poep.......het ligt allemaal temidden van de hondenpoep die niet in een plastic zakje is gedaan. Dus naast strondhanden kwam ik ook nog eens met poep onder m'n schoenen thuis, je weet wel, met van die lekkere profielzolen.

Aan m'n theezakje hangt een labeltje met de vraag: Wanneer komt het kind in jou naar boven?

Nu dus.......lekkere poepverhaaltjes vertellen!!

GROENST #26-1; STA OP

Van de week zagen we een indrukwekkend filmpje. Manlief kreeg het op z'n hart familie en bekenden op te roepen om op te staan. Een GROENE oproep, vandaar dat ik het hier overneem.

STA OP

In de afgelopen dagen ben ik geraakt door een aantal documentaires op tv, vooral “Rot op met je milieu” van de EO. Er kwamen beelden van dode vogels voorbij, waarbij de maag geopend was en de inhoud uit allerlei plastics bestond, soms een paar voorwerpen, maar ook tientallen. Het was geen gezicht om deze vergane vogels te observeren, met middenin een veelkleurig palet van plastics. Bekijk eventueel de volgende site: www.midwayfilm.com

Afgelopen zondag was het Michazondag. De profeet (Micha 6 : 8)roept ons op om op te staan tegen onrecht. En het onrecht in deze wereld is zeer divers en soms bijzonder heftig. We kunnen overal aan de slag. Ik wil je vriendelijk, maar ook zeer nadrukkelijk vragen om op te staan tegen het vele plastic gebruik, maar ook tegen het veelvuldig, rondslingerende afval. Het is geen gezicht, want het bederft onze mooie omgeving, maar tegelijk maakt dit plastic ons milieu, onze leefruimte kapot. Ik bedoel met “milieu” de prachtige schepping van onze Schepper.

Ik roep je op om steeds minder plastic mee te nemen naar huis. Bespreek dit ook met je huisgenoten, je buren, familie, kringen en vrienden. Samen brengt ons veel verder dan alleen. Denk tegelijk aan het scheiden van ons afval.

Adopteer een stukje omgeving, waar regelmatig het afval wordt weggegooid: een fietspad, je eigen straat, een plantsoen, een waterkant, enz. Je kunt dit alleen doen, maar ook met je gezin, je wandelmaatje, je buren. De eerste keer zit je “plastic”zak zo vol, maar als je elke week een vast moment neemt, dan zul je ontdekken dat de omgeving er mooier en beter uit gaat zien. En dat is niet alleen prettig voor jezelf, maar ook voor je buurtgenoten, voor toeristen en last but not least onze medeschepselen, de vogels en de dieren.

STA OP

GROENST #25; Piano

Het wordt wel weer eens tijd om achter te piano♫ te kruipen en m'n oude muziekboeken tevoorschijn te halen. Want alles wat 1 jaar niet wordt gebruikt, mag van mij eigenlijk altijd wel weg. Een hele stapel muziekboeken zijn al verwerkt in allerlei creatiefs, maar het stapeltje Chopinboeken die ik van broerlief♥ erfde gaan natuurlijk niet weg. Die hebben trouwens allemaal een GROEN kaft ☺. Ook al is daar muziek bij die ik (nog) helemaal niet kan spelen. En als ik het al ga oefenen, dan kan ik het nog maar een klein beetje, maar daar is het plezier niet minder om. Zo af en toe heb ik wel de behoefte om iets nieuws aan te leren, maar ik merk ook dat ik daar dan toch het geduld voor mis en de discipline om er elke dag op te gaan zitten oefenen. Er zijn zoveel meer leuke dingen te doen. Dus grijp ik maar weer naar het oude bekende en ben ik verbaasd hoe ik sommige ingewikkelde grepen nog maar zo pak, net of ik gisteren nog les had. Ik voel me dan ook bijna weer op les zitten. Heel, heel lang geleden op de muziekschool in Vlaardingen, waar ik het pianospelen leerde. Of bij m'n pianojuf in Arnhem waar ik zo heerlijk Chopin mocht spelen en waar ik muziek leerde maken. Of in Hardenberg, waar ik temidden van de drukte van m'n gezin, gewoon lekker ging zitten oefenen voor de lessen die ik daar kreeg en waarbij de buren van 3 deuren verder zelfs de Turkse Mars van Mozart herkenden. Nou....dat vind ik al heel wat, dat het herkenbaar is wat ik speel☺. Dus gauw maar weer achter de toetsen voordat de piano ook de deur uit moet.

GROENST #24; PINK RIBBON

Vandaag geen GROENST berichtje, maar rose, PINK, vanwege de borstkankermaand. 

Sinds ik boezems brei voor de stichting Breiboezem en helemaal nu ik ook nog regiocoördinator ben geworden, kom ik veel meer in aanraking met vrouwen die borstkanker hebben of gehad hebben dan daarvoor. Toen was het nog op 2 handen te tellen, wel dichtbij.....maar nu komt het allemaal nog veel dichterbij......al die verhalen!! Daar had ik eigenlijk niet zo'n rekening mee gehouden.
En in de 1e week van oktober werd ik op allerlei manieren met borsten/geen borsten/alternatieve borsten/nepborsten geconfronteerd. Dat begon al toen we ons vakantiehuisje binnenkwamen. Daar hangen 2 kunstwerken van broerlief. Ik heb er al veel vaker naar gekeken, maar nog nooit kwamen ze zo binnen als nu. 

Om te lezen in deze vakantieweek heb ik het Pink Ribbon magazine gekocht. Ik geloof niet dat ik ooit eerder een tijdschrift van A-Z uitgelezen heb. Wat een verhalen, wat een moedige, kwetsbare vrouwen. Ook een van de initiatiefnemers van de stichting Breiboezem staat erin. 

Op dag 2 ging ik met dochterlief op stap naar een atelier waar  een patroontekensysteem gehanteerd wordt dat afgestemd kan worden op je persoonlijke maten, vooral als die nogal afwijken van de standaardmaten. En ja......bij ons is dat onze boezem in verhouding tot onze smalle schouders. Weer die borsten......maar wat een probleem!! als je net al die verhalen gelezen hebt.
Ondertussen brei ik er vrolijk op los.....in het wit, lila, blauw, beide en rose en natuurlijk in het GROENST, voor al die mooie, dappere vrouwen die soms helemaal geen zin hebben om moedig en flink te zijn. Die het soms zat zijn om altijd zo moe te zijn. Die zich zo graag weer volop vrouw willen voelen.
Ik wens ze allemaal alle goeds toe en hoop dat ik met m'n breierij een heel klein steentje bij mag dragen aan hun gevoel van welzijn.

foto geplaatst met toestemming van Aad Slings

GROENST #23; Van het land

Moet je nou toch eens zien wat een lekkere, zaterdagse fietstocht langs mooie landweggetjes oplevert. Een blos op m'n wangen. 30 kilometer in de benen. Wel iets ondersteund......maar toch...ze staan er wel weer bij op de teller. En verder: een paar smileys op onze geocachepagina, bij een van de caches een paar handen vol walnoten en een paar glimmende kastanjes (ik kan ze nooit katen liggen, is dat het kind in mij? De kleine Tillie?) Nog  een paar maïskolven die bij het oogsten langs de kant van de weg zijn blijven liggen. Een zak vol met goudrenetten - dat wordt een appeltaart volgende week - en dan heb ik die prachtige oranje pompoen nog laten liggen.  Maandag nog naar even een paar cent pinnen en weer even die kant op fietsen voor we weer naar huis gaan.

GROENST #22 D'ruitdaging

Oktober, de maand van de D'ruitdaging. Vorig jaar deed ik mee en ben toen best wel aan het ontspullen geweest. En nu?? We hebben 4 oude mobiele telefoons onder het stof vandaan gehaald en gisteren ingeleverd bij een inzamelpunt voor een goed doel. Ik koos voor cliniclowns. Ik heb wel wat met cliniclowns. Zelf deed ik ooit een cursus voor contactclown. Net zoiets.......heel bijzonder om te doen! Om te zien wat een rode neus kan doen in het leven van een mens met ernstige beperkingen of in een ver gevorderd stadium van dementie. Mooi om een glimlach te krijgen als reactie. M'n clownspak en m'n rode neus gaan er voorlopig nog niet uit, ook al liggen ze een beetje te verstoffen op zolder! 

Een andere opdracht: 50 dubbele, slechte, wazige, niet nodige, digitale foto's verwijderen. De eerste 50 van m'n laptop zijn weg, maar ik kan nog wel even. Het vervelende is wel dat ik om de zoveel tijd m'n bestanden opsla op een externe harde schijf.....en ja om die helemaal door te nemen. Ik neem me nu voor om, voordat ik weer ga backuppen, eerst de mappen doorneem om te kijken wat weg kan. M'n telefoon is ook opgeschoond. Dus dat geeft weer wat ruimte

Maar de andere 2 opdrachten van deze maand.......de badkamer in om overtollige shampoos en douchegellen te verwijderen. Dat hoef ik niet meer te doen, want daar is het(op mijn plankje tenminste) zeer minimalistisch! En m'n ondergoedla......idem dito. Ik ben heel benieuwd of ik er de rest van de maand ook zo makkelijk afkom. Soms denk ik dat het allemaal niet zoveel effect heeft, het ontrommelen.......maar zo'n uitdagingsmaand werpt er weer een ander, positief licht op en daar ben ik dan wel weer heel blij mee!

GROENER #21 Hoya

Zo'n 45 jaar geleden ging manlief verhuizen van z'n ene kostadres naar het andere. Van mijn moederlief kreeg hij een stekje mee van een hoyaplant. Een wasbloem. Moederlief had ontzettend GROENE vingers en stekte de ene plant na de andere. Zo ook de hoya die manlief meekreeg.
Toen wij gingen trouwen en ons eigen flatje gingen inrichten kreeg de hoya ook een plekje. En een stekje van het stekje ging mee naar het klaslokaal van manlief.
Zo door de jaren heen bloeide die best wel eens een keer. Zelfs zo uitbundig, dat de bijen naar binnen vlogen om de honing uit de wasbloemetjes te halen.
Jaren lang hadden we een nooit meer bloeiende hoya, maar wegdoen.......dat ging natuurlijk niet.
Een paar jaar geleden hebben we de 'de oude' (hoe oud weten we niet meer) flink gesnoeid, nieuwe aarde gegeven en boven neergezet. Het gesnoeide werden natuurlijk stekjes......inmiddels zijn er al aardig wat familieleden van een erfstukje voorzien en zelf hebben de vensterbank vol staan met alleen maar hoya, hoya en hoya. En dan zitten we in de nazomer, in de bijna herfst en dan komen er ineens, aan 'de oude'  maar ook aan 1 van de nieuwe heel kleine knopjes aanzetten. En boven.............boven is 1 van die kleine knopjes vandaag helemaal uitgekomen en kunnen we genieten van eindelijk weer eens een echte wasbloem. Ik heb dus ook wel een beetje GROENE vingers! Jammer dat de bijtjes gevlogen zijn......anders kwamen ze vast wel even binnen koekeloeren.

GROENST #20 lospeuteren

Even een kleine update over mijn minimaliseer/ontspullen/ontrommelen/consuminderen proces......

Een echte minimaliseerder zal ik nooit worden, want daarvoor ben ik toch teveel aan gezelligheid en kleur gehecht. Maar het mag gezegd worden, ik heb al wel veel minder rommeltjes in de kamer staan dan vroeger en toch.................de tafel ligt soms vol met diverse schriftjes om in te schrijven, tekenen, knutselen, handletteren, meerdere kleurboeken om in te kleuren, stiften en kleurpotloden in allerlei soorten en maten. Dat doe ik mezelf dan toch maar aan. En hoe ik ook mijn best doe om niet te snel spullen te kopen die ik nodig denk te hebben.....ons huis slibt best makkelijk weer dicht met allerlei tijdschriften die we krijgen om te lezen. (gezellig, daar hou ik van en ze komen vanzelf weer bij het oud papier voor het goede doel{maar ja, ik moet ze dan nog wel allemaal doorbladeren}) een zak vol appels (heerlijk voor appeltaart {slecht voor m'n lijn} appelmoes {help, we hebben nog maar een heel klein diepvriesje} en dat moet ook nog wel allemaal gemaakt worden) Een dikke doos vol met katoen en vulling (om breiboezems te laten breien, die gaan er dan vanzelf wel weer uit) maar toch.....het moet wel weer een plekje en ik brei zelf natuurlijk ook heel dapper mee, wat me nu al weer een breiarm (soort tennisarm) op heeft geleverd.

Zo af en toe gaat er ook wel eens wat uit. Onlangs een tas vol naar de kringloop en er staat al weer een nieuwe tas klaar. Een zak voor de container van het Leger des Heils met niet gebruikte lakens. En het lukt me zelfs om emotionele lijm los te peuteren en herinneringen aan m'n ouders weg te geven. Maar ja, dan komt er een lieve neef met echte boldoot eau de cologne.......Mmmmm! En dan komt er met de post een dikke envelop met dierbare herinneringen......Molens op papier en doek, gemaakt door mijn vader die 20 jaar geleden overleed.....en die komen weer bij mijn broer vandaan, die alweer bijna 2 jaar geleden overleed. Molenliefhebber en fotograaf. Al z'n andere spulletjes kwamen bij de Molendatabase terecht en ik heb 2 in loving memories in 1 klap! Die lijm mag nog even blijven plakken.

Maar ook....... oefenen in af en toe eens nee zeggen.

GROENST #19 Fruitstickers

Al sinds er op allerlei fruit stickers te vinden zijn, heb ik een fruitstickerstic. Ik pulk de stickers netjes van het fruit af en plak ze in m'n agenda, of als ik die niet bij de hand heb op wat anders. Vorig jaar plakte ik ze in m'n plakagendadagboek. Eigenlijk kan je daar wel uit op maken dat ik niet alleen een stickerstic heb ( Ik vraag ze zelfs aan anderen als ik ze een appeltje zie schillen of een banaan zie pellen mèt maar ook een plaktic. Nou ja.......een tic meer of minder............ Maar nu kreeg ik pas een artikeltje onder ogen waarin te lezen viel wat er nou precies op die stikkers. Wel interessant. Dus heb ik m'n vandaag gekochte peren eens aan een stickeronderzoek onderworpen.

Ik kocht 5 conference peren, netjes in mijn eigen meegebrachte fruitnetje van DMMU. Ze waren in de aanbieding, ik hou van peren, vooral als ze nog heel hard zijn. Dus een goede GROENE koop, omdat ik ze niet in een plastic zakje meegenomen heb.

Volgens de sticker komen ze uit Nederland, dat concludeer ik tenminste uit de Nederlandse vlag die rechtsboven op het stickertje wappert, ze zijn zoet en de code is 7203. 4 cijfers......en dat betekent wat: "Als de PLU-code vier cijfers telt, dan betekent dit dat het product conventioneel of ‘traditioneel’ (met pesticiden) is geteeld." Oeps......pesticiden.......schillen dus die peren en misschien een volgende keer eens biologische proberen. Dan moet ik opzoek naar peren met een 5cijferige code. Maar hoe zit het dan met het stickertje van m'n fairtrade bananen. Helemaal niks geen code! Ik vertrouw gewoon op het blauw/GROEN/zwarte stickertje.

Via een linkje in het Margrietartikel zou ik moeten kunnen vinden hoe m'n peren geteeld zijn, maar ik kwam op een franse gebeuren en aangezien ik vroeger een vette onvoldoende op frans had tijdens m'n examen........ben ik daar afgehaakt. Ik weet voorlopig wel weer even genoeg en zal voortaan wat meer op de informatie letten dan op het stickertje zelf.

GROENST #18 theezakjes....

GROENST Nederland werd van de week opgeschrikt door een artikel in deVolkskrant.

Thee en koffiemerken hebben toegegeven dat de theezakjes en koffiepads plastic bevatten. Al jaren gooit Nederland heel trouw de theezakjes en koffiepads bij het GFTafval. Maar dat is dus helemaal niet handig. Volgens de fabrikanten hoort het gewoon bij het restafval. Of je moet de zakjes openknippen, de koffie en thee in je gftbak deponeren en de verpakkingen bij het restafval. Hoe handig willen we het hebben.

Ik drink veel losse thee, in een thee-ei, een filter, een zakje (zonder plastic) en de zakjes thee die ik koop zijn biologisch.....die hebben dan weer geen plastic om de sluiting te sealen, maar doen dat gewoon met het touwtje. Want de nietjes van vroeger......die mochten ook niet bij het GFT.

Mijn theegebruik zorgt gelukkig niet voor problemen. De koffiepads van manlief dus wel. Geen wonder dat vanuit onze compostbak de pads nog heel in het voor de rest mooie compost te vinden waren! Knippen dus, want koffie zelf is mooi spul voor in de gftbak! Of maar gewoon weer koffie gaan zetten met een filter en een koffiekan! Alles kan! Theekan!

GROENST#? Buitenleven

Hoe GROENST kan het leven zijn op prachtige nazomeravonden. Heerlijk relaxen met een van GROENE thee, een ontspannend muziekje op de oren, kijken naar de koeien in de GROENE wel en een GROENST breiwerkje op de pennen #breiboezem.

GROENST #16 BREIBOEZEM

Sinds kort ben ik regiocoördinator van de stichting Breiboezem. Ik denk dat ik daar vorig jaar in mijn GROENER al wel een keer over geschreven heb. Ik heb me vorig jaar aangemeld als BoezemBreister en heb toen een aantal boezems gebreid en ingeleverd bij een coördinator in Arnhem omdat er hier in de buurt nog geen breipunt was.

BreiBoezem is een stichting, opgericht in 2015 naar het voorbeeld van Knitted Knockers in Australië, met als doel gratis gebreide borstprotheses ter beschikking te stellen aan vrouwen die een borstamputatie ondergaan hebben. De boezems worden door vrijwilligers in het hele land gebreid en uitgedeeld via de ziekenhuizen of de plaatselijke breipunten. De stichting is afhankelijk van giften en koopt zelf het materiaal in dat ze beschikbaar stelt aan de vrijwillige breiers en breisters.

Een van die vrijwilligers ben ik dus zelf, maar ik mag nu ook in Wapenveld uitgiftepunt zijn en met de dames van het handwerkcafé in de plaatstelijke wolwinkel gaan we 1x in de maand boezems breien. Maar we kunnen natuurlijk altijd vrijwilligers gebruiken die thuis willen breien.

De draagsters van de breiboezems zijn heel lovend over de alternatieve protheses: ze dragen lekker licht, je voelt ze niet, ze blijven goed op z'n plek (haar plek...) ze passen in een gewone bh, je kan er mee zwemmen, ze zijn zo zacht, enz. De draagster zijn zich ook heel bewust dat elk steekje met liefde voor hen gebreid is.

Dus als je ook mee wilt doen met breien, dan mag je je bij mij aanmelden, dan mag je een keer bij me komen oefenen om daarna thuis aan de slag te gaan. En woon je niet in de buurt van Wapenveld, dan is er misschien wel een regiocoördinator bij jou in de buurt waar je je aan kan melden.

De tasjes met de benodigde breimaterialen voor het breicafé eind deze maand liggen al klaar. Zelf ben ik al lekker bezig.

Zou je nou zelf graag een breiboezem ontvangen om te dragen, dan kan je een mail met je adresgegevens en gewenste cupmaat sturen naar breiboezem@gmail.com.

GROENST #15 Ontrommelen

Zo, dat was een lekker productief, GROENST dagje. Manlief is in de schuur bezig geweest met opruimen. Al het oud ijzer is naar de buurman, voor het goede doel. De bloempottenvoorraad is heel sterk uitgedund, daar mocht ik een bijdrage aan leveren. 2 Potten die we al onze 43 huwelijksjaren al hebben, gaan niet weg, net zo min als het 43 jaar oude aardappelmandje. Maar de houtjes waar we zelf nog op geschaatst hebben of onze kids, die mogen gaan. 1 stel hangen we zelf voor de sier op, 1 stel gaat hangen bij schoondochterlief en de andere 3 wachten nog op een nieuwe bestemming. Aan de weg staan wat aardewerken potten voor het meenemen. Als ze er donderdag nog staan gaan ze mee naar de stort met de rest van het afval. Zelf heb ik vandaag achter de naaimachine en de breinaalden gezeten. En nu brand er gezellig een vuurtje in onze vuurkorf van het oude hout wat manlief nog tegen kwam. Heerlijk, dat opruimen.......het geeft dubbele ruimte. In de schuur en in ieder geval in mijn hoofd.

GROENST #14 Avocado's

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik een avocado heb gegeten. Hij stond op het lijstje van verboden voedingsmiddelen vanwege z'n tyramine, toen ik voor het onderzoek bij de hoofdpijnkliniek af moest kicken van medicijnen en bepaalde voedingsmiddelen. Ik gebruikte de laatste pitten nog om shampo van te maken omdat avocado zo gezond is en de pitten ook! Maar..................... Ons eten in Nederland van dit gezonde superfood heeft ook een andere kant. Die lees je in dit artikel.

Het gaat ten koste van zoveel........water, bossen, milieu, de boeren zelf.

En als het voor avocado's geldt, dan geldt het vast ook voor een heleboel ander voedsel wat wij graag eten en wat we in eigen omgeving niet kunnen krijgen.

Het stimuleert me om goed te kijken wat op dit moment de seizoensgroenten en fruit zijn en wat uit eigen omgeving komt. Al moet ik dan vast meer betalen voor de nederlandse versie van de bloemkool, de boontjes en de kersen, om maar een voorbeeld te noemen.

Ik vind het vandaag de dag nog niet zo simpel om simpel te leven.

Voorlopig eet ik even de aardappeltjes uit eigen tuin en bietjes en tomaten, nog steeds aardbeien, frambozen. Daar heb ik een lekker GROENST gevoel bij!

Fijne dag nog.

GROENST #13

Het is er niet van gekomen om vrijdag een GROENST blogje te plaatsen. Niet dat ik zo aan de vrijdag vastzit, maar het zit al wel een beetje in m'n structuur. En het kwam ook niet omdat ik niks GROENST te melden had, maar omdat we een lekker lang weekend een van onze 15 kleinkinderen te logeren hadden. Het begon al op donderdagmorgen en duurde tot zondagmiddag. Hij wist precies hoeveel nachtjes en vertelde dat wel een paar keer per dag en ook wel 1000x "oma, ik hou van jou", "opa, ik hou van jou" Wat hebben we met elkaar genoten! Maar waar ik echt niks van snap..............hoe deed ik dat vroeger met eerst 1, toen 2... 3... 4... 5 en later 6 kids. Van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat ik me zo in beslag nemen dat ik nergens aan toe kom. Niet aan douchen 's morgens, niet aan m'n tijd met God, niet aan enig huishoudelijke activiteit, niet aan boodschappen..........maar wel aan lezen, terwijl kleinkind lief aan het spelen en bouwen is. Wel aan een handwerkje, terwijl hij nog steeds lief aan het spelen is. Kijk.....dat deed ik vroeger ook. Gewoon in de buurt van m'n kids zitten met m'n boek of breiwerk. Ik was er gewoon!

Ik had me er een beetje op verspikt om hem als 5 jarige coach in de arm te nemen, zoals getipt werd in magazine ZOMER van Sestra. "Leg je probleem, samen spelend aan een 5 jarige voor en kijk hij het op zou lossen. Nou.......ik zou deze coach niet graag als echte coach ontmoeten. Hij lachte me vierkant uit toen ik mijn probleem voorlegde. Ik vertelde dat ik wel eens bang ben.......Hij vond het alleen maar grappig – een bange oma – helemaal toen de ratten en muizen om de hoek kwamen kijken tijdens een kwartetspelletje. Eerst was hij heel meelevend en ging aan mij geen ratten vragen. Maar dat hield hij niet de hele dag vol.........Naast liefs zelf spelen hebben we natuurlijk ook van alles samen gedaan. Een kleurplaat kleuren (ook een tip uit de ZOMER) op aawijzing van kleinzoonlief, samen naar de speeltuin, samen de antwoorden zoeken voor een geocache, samen naar Dinoland, samen op blote voeten naar de speeltuin en de GROENSTE activiteit.......we hebben onze eerste aardappels gerooid en gegeten. Zomaar vergeten aardappeltjes die in de grond zijn blijven liggen en nu een vracht aardappels voort hebben gebracht. En dat was nog maar het beginnetje. Oh ja, eitjes uit het hok halen van de kippen en de kippen voeren......dat was voor hem de grootste favoriet! En het allerGROENSTE..........4 dagen zonder enig spoortje van hoofdpijn of migraine!! Happy me......

GROENST #12, fotochallenge

Heb je dat ook wel eens, dat je achter jezelf aan loopt? Of je loopt zo hard dat je jezelf voorbij loopt. Nou ben ik naar flink in aan het minimaliseren. :-) Dat is beter voor m'n hoofd. Rustig aan, niet teveel dingen tegelijk, en wat vandaag niet komt, komt morgen wel, of volgende week, of de volgende maand! Zoals de fotochallenge in ZOMER, het magazine van Sestra. Ik had hem voor de vakantietijd bestemd en dan zie je ineens dat er een challenge instaat om elke dag van juni een foto van een bepaald thema te maken.

Ik had dat natuurlijk allang gezien......op Facebook, in de digitale nieuwsbrief van Sestra, maar er geen aandacht aan geschonken. En inmiddels was het al juli, dus dan maar een julifotochallenge.

Ik heb er regelmatig een eigen draai aan gegeven. Gewoon omdat datgene wat ze vroegen niet voor handen was, maar ook omdat ik altijd een beetje (nou ja.....beetje...) tegen de keer in ben, recalcitrant. Dus als ze slippers vragen, krijgen ze m'n nieuwe schoenen, als ze m'n koffer of reistas vragen – m'n tas met knutselspullen/leesvoer die mee op reis was.

De laatste foto's die ik in juli maakte kon ik nu pas, na de vakantie, op m'n laptop zetten en ik heb er gelijk maar een collage van gemaakt. Ik vond de uitdaging wel zo leuk, dat ik voor mezelf voor augustus ook een hele themalijst gemaakt hebt en voor september heb ik al een beginnetje. Als me wat te binnenschiet zet ik hem er bij op. Creatief denken heet dat........Als je mee wilt doen, ik wil het lijstje wel aan je doorgeven. Voor vandaag staat 'fotografeer een kind' op de lijst. Oh oh, als dat maar geen nieuw 365 dagenproject wordt.......

GROENST #11 GROENE specht

We hebben er nu 3 weken vakantie opzitten, morgen gaan we weer naar huis. Eerst zaten we anderhalve week in de Achterhoek, toen even thuis en daarna nog een week Ouddorp. Heel divers, maar allemaal mooie plekken, waar we hebben genoten van het kamperen met ons kipje, van vakantie houden in een luxe huis, van de zon, van zwemmen in de zee (ikke, manlief houdt niet van de zee), van fietsen langs mooie plekjes, van het geocachen, van (uitgebloeide) orchideeën, van allerlei soorten vlinders en vooral............van de GROENE specht. Echt elke dag, 3 weken lang, hoorden we hem lachen, soms vlakbij, dan weer wat verder weg......elke dag!! Het leek wel of tie met ons mee ging op onze fietstochten en wandelingen of als we op de camping bij ons kipje zaten. En tot onze grote verrassing, op deze laatste actieve vakantiedag heeft ie ons 'uit'gelachen, uitgezwaaid door zich nog even te laten zien, zomaar op een paaltje op een mooie plek waar we ons een bult liepen te zoeken naar een cache, die heel irritant onder een GROEN stukje nepgras verstopt was. Je moet er maar opkomen! Maar onze dag, onze vakantie kan niet meer stuk door al het buitengewone, bijzondere wat we zagen. We zagen namelijk op een van onze fietstochten ook nog de zeearend. Die is dan wel niet GROEN, maar wel heel erg indrukwekkend! Een vliegende deur wordt ie ook wel genoemd, vanwege z'n enorme grootte. En voordat ie zich liet zien hoorden we de ganzen al helemaal in rep en roer. Die verraadden z'n komst! Dat was ook op een plekje waar een cache verborgen lag. Zo zie je maar, waar de ene schat voor het oprapen ligt laat de andere zich wel horen of zien. 

GROENST #10 biblejournaling

Ik deed het al wel in m'n bijbelschrijfschrift...tekenen, verven, handletteren, plakken, maar nog nooit in m'n bijbel zelf. Tot op vandaag......Ik ben benieuwd wat manlief ervan zegt als hij vanmiddag of vanavond het verhaal van Ester verder gaat lezen. Zal hij zich een hoedje schrikken vragen Jasmijn en Fleur zich af? Die vinden het ook maar wat dat je zomaar in je bijbel gaat knutselen. Ik ook! Maar wel heel leuk! Ik ben er doorheen. En het is m'n eigen bijbel trouwens....manlief heeft z'n eigen. Fijne zondag nog!

GROENST #9 27 juli 1971/2016

Vandaag had ik een prachtig bordje met GROENST eten, alles uit eigen tuin! Extra feestelijk met bloemetjes uit eigen tuin om te vieren dat manlief en ik 45 jaar geleden elkaar onze liefde verklaard hebben! Wat een avontuur was dat en is het nog steeds! Leuk om daar elk jaar weer even bij stil te staan. Vandaag dus met een bescheiden/aftervakantieweek/lekkerweerthuis/GROENST etentje. Nou ja laat dat ST er maar af, het was maar half GROEN, want manlief is niet zo van de sla, al helemaal niet uit eigen tuin waar zomaar slakken en ander vlees nog in rond kan kruipen. Hij is meer van het vlees en laat nou de kipkraam nog net 1 halve warme kip hebben liggen. Lekker makkelijk/feestelijk dus. Ik kreeg de filetstukjes nog op m'n bordje met mooie sla, nog wat salade uit een plastic bakje erbij.........ook helemaal niet groen! Maar wel lekker. 

GROENST#8 Vakantievoetafdruk.

Het regent, het onweert en we kunnen gewoon op internet. Gauw blogger op mn mobiel geïnstalleerd. Ik heb al gewordfeud, gekleurd,getekend, gefacebookt en kwam daar de mogelijkheid tegen om onze vakantievoetafdruk te berekenen. Hoe GROEN is onze vakantie. Niet GROEN, niet GROENER, maar hélemaal GROENST!!! 69m*.....terwijl de ideale vakantie 90 vierkante meters is en de gemiddelde 250! Ik leun nog maar lekker achterover de resterende dagen. Fijne vakantie als je er ook aan toe bent!

vakantievoetafdruk

GROENST #7 BIJna jarig

Gewoon......omdat ik het zo'n BIJzonder leuk, BIJ ons passend, GROENst kaartje vind en omdat het gewoon waar is, manlief en ik....we zijn alleBIJ BIJna jarig. We gaan ons 65ste levensjaar in. Een heel jaar om te wennen aan een gepensioneerd leven en dan nog een jaartje wachten op de AOW!

GROENST #6 pimpen voor hergebruik

Als we maandag, op mijn moeders geboortedag......ja, ook die van manlief......dan mag haar schootkussen mee. 25 jaar geleden had ze het nog in gebruik om via haar kladblokbriefjes te communiceren. Vanwege haar ALS kon ze niet meer praten, maar al schrijvende had ze nog veel te vertellen. Haar schootkussen ligt hier maar steeds bruin en vieswit te wezen en is vaste inventaris van ons Kipje. Nou is die ook al meer dan 30 jaar oud en ook niet meer het allermooiste en allerschoonste, maar we genieten er van om hem achter onze Panda te hangen en er mee te toeren naar mooie plekjes in ons eigen Nederland. Daar zoeken we dan geocaches en hopen we zeldzame bloemen tegen te komen, orchideeën en zo, of vogels die we hier in ons eigen dorp niet hebben. Maar even terug naar het kussen........ik ben lekker GROENST bezig geweest de afgelopen dagen. De nieuwe kussenkant lag al een hele tijd, 3kwart afgemaakt in de handwerkkoffer. Nog even werk aan de winkel dus. De liefde en het talent voor handwerken heb ik van m'n moeder geërfd. Ik heb lekker gehaakt en zelfs geweefd op het weefgetouw van een kleindochterlief met stopgaren wat ik vorig jaar heb gekregen en wat al 30 jaar in een doos boven op een kast heeft liggen wachten op hergebruik. En nu is tie klaar. Voor de tafelkant heb ik, heel GROENST, een stuk plakplastic.....ja, dat dan wel weer.....geplakt wat nog over was van het pimpen van de kelderkastplanken van jaren geleden. Een motiefje wat me heel erg doet denken aan het aanrechtblad van de nieuwe keuken die we 24 jaar geleden uitgekozen hadden voor ons, toen, nieuwe huis in Wapenveld. En in plaats van tegels tegen de muur, hadden we dezelfde achterwand als het aanrechtblad. En ik vind het nog steeds leuk! Eigenlijk vind ik het gewoon hergebruik hoor, als je materialen die toch maar liggen te liggen gaat gebruiken.

'k Heb gelijk een van m'n vele bijbels ermee gepimpt. Die zat helemaal vastgeplakt.....oei, oei, dat zegt wat.......in het hoesje en was flink beschadigd daaruit tevoorschijn gekomen. Nou, hij is weer als nieuw, net als het schootkussen. Misschien een mooie combi voor in de komende vakantie..... nog een kleine week geduld!

GROENST #5 GROE(ns)T(en) uit Wapenveld

Vandaag en morgen is open imkerijdag. Wij hadden die open dag afgelopen dinsdag al, toen groep 5/6 van manlief z'n basisschool bij ons op BIJzoek waren om van alles over te bijen te leren en te zien. Vandaag zijn we dus gesloten. Manlief staat, ter gelegenheid van die open imkerijdag, met een kraam van het GLK, op de bijenmarkt in Uddel. 2 liefdes in 1 klap voor hem. En ik.......ik ga straks naar Vriezeserfgoed, waar ook allerlei BIJzonderheden te doen zijn vandaag. Ik geloof niet dat zoonlief er staat met zijn bedrijf Buitgewoon Buiten om kano's te verhuren, want hij is daar ook regelmatig te vinden, maar Edith van Eetit is er wel. En zij gaat straks allerlei lekkers klaarmaken met honing! En daar wil ik natuurlijk BIJzijn. Ik ga er allerlei heerlijks proeven en de recepten krijg ik mee naar huis. Hoe GROENst kan het leven zijn in ons eigen dorp. Fijne dag nog en de GROE(ns)TEN uit Wapenveld!

GROENST #4 Toms

Zo af en toe vind ik het best lastig, m'n GROENste leven. Eigenlijk heb ik nieuwe schoenen nodig. Ik loop wel heerlijk op m'n slippertjes, maar als het wat kouder is, of nat en ik moet dichte schoenen aan, dan heb ik de zeer rijke keus uit: paarse schoenen met een klein hakje, 6 jaar geleden gekocht voor de trouwdag van dochter-en schoonzoonlief, of de ook wel 6 jaar geleden 2e hands gekochte pikelino's, die wel lekker zitten, maar niet echt heel lekker lopen. Ik loop dan op de schoenen die ik 14 jaar geleden aangeschaft heb voor de trouwdag van zoon-en schoondochterlief. Nou.....best wel duurzaam toch, al die oude schoenen. Probleempje is dat die ouwe blauwe zo lek als een mandje zijn. Ze zijn kaal, versleten en zien er eigenlijk niet meer uit. Met poetsen zijn ze niet echt meer netjes te krijgen. Dus........mag ik dan van mezelf nieuwe kopen. Ik las maandag in het bijbelboek Prediker dat het beter is om niet al te goed te zijn en ook niet al te wijs. Die vertaal ik dan voor mezelf naar die mooie quote: Beter inconsequent goed dan consequent fout. Dus mag ik nieuwe schoenen. Duurzame schoenen zijn best moeilijk te vinden. Ik had mezelf ooit beloofd dat als ik nieuwe schoenen zou kopen dat het dan TOMS zouden zijn. Omdat ze voor elk verkocht paar, 1 paar schoenen geven aan een kind in nood. Een mooi streven! Ook al blijkt TOMS op de lijst van Rank a Brand maar een vette rode E te krijgen omdat het niet duidelijk is of ze ook duurzaam produceren. Omdat ik liever heb dat ze een GROENste A label krijgen heb ik ze maar een zetje gegeven via Rank a Brand.

Wat me nog wel een keer leuk lijkt. Een "STYLE YOUR SOLE PARTY". Super GROENST!

Een party waarbij alle aanwezigen een paar klassieke Toms meeneemt en die naar eigen inzicht creatief gaan bewerken! Bij voldoende belangstelling wil ik dat wel organiseren! Volgend jaar of zo, als m'n nieuwe TOMS lelijk en vies zijn geworden, want hier ga ik vast geen 6 of 14 jaar mee doen. Hoewel........ik kan ze gewoon wassen als ze vies zijn. Ik ben benieuwd.

GROENST #3 Vakantietijd

Aan alles kan ik merken dat het voor mij vakantietijd wordt. Ik rond allerlei projecten af. Het Round Robin project....hoewel een nieuwe ronde voor eind september al weer op de planning staat. Ik maak naaiklusjes af. Ik heb een schilderij wat we cadeau wilden doen afgemaakt en afgeleverd.

Ik heb alle fotoalbums van de kleinkinderen bijgewerkt met foto's vanaf ergens begin dit jaar tot bijna nu. Ik ben in m'n opruimkamer aan het opruimen.....allemaal van die dingetjes die voor mij bij een sluimerend vakantiegevoel horen. En wat nou het meest bijzondere is......het is waarschijnlijk de allerlaatste keer dat ik kan praten over vakantietijd. Ik heb geen vaste baan (en ook geen vaste vrijwilligersbaan meer) waardoor ik kan zeggen dat ik dan en dan vakantie op wil nemen, maar ik doe gewoon mee met manlief. Hij heeft dat (nog) wel. Hij werkte de laatste paar jaar nog op dinsdag- en woensdagmorgen. Het weekend duurde dan bij ons ook van woensdagmiddag tot maandagavond! Compleet met borrel, nootjes, toastjes of een weekend(je) weg met ons Kipje. Maar dat is na 1 augustus dus voorbij. Onze vakantie heeft dit jaar geen einde, ons weekend geen begin meer. Dat zal best wel even wennen zijn. Hoe we dat aan gaan pakken? Dat zien we dan wel weer. Dan?? Wanneer is dat?? Ehhhh, na de vakantie, als alle andere mensen weer aan het werk gaan en de kinderen weer naar school. Maar eerst gaan we dus voor het laatst vakantie vieren. Weg met ons Kipje, verjaardagen vieren en ons 65ste jaar inluiden, chique weg in een comfortabel huis aan zee en strand met veel geocaches in de buurt, logeren bij vrienden, kamperen met onze kids en kleinkids. Dus als ik er even niet ben..................dan heb ik vakantie........of weekend!