Zes jaar geleden liep ik rond in
Shanghai. Ik hield mijn lieve vriendin gezelschap die 14 dagen ging
logeren bij haar zoon en zijn chinese vrouw en hun zoontje. Wat een
belevenis, wat een drukte en wat moest ik aan de rust van ons stille
dorpje wennen toen ik weer terug was.
Een van de leuke dingen waren al de
markten en marktjes langs de kant van de weg. Zelfs de winkeltjes
zagen eruit als marktkramen met hun open voorkanten. Onze favorieten
waren de theemarkt, met ik weet niet hoeveel theewinkeltjes, de
breiwinkeltjes en de notenkramen. We kochten allerlei soorten thee,
brachten de dames van dat ene breiwinkeltje de hoofden op hol door
steeds maar weer terug te komen en steeds maar niet te kunnen
beslissen wat we wilen hebben. Bij de notenkraam kochten we
macadamianoten! Zoon van vriendinlief liet ons allerlei kanten van
Shanghai zien en hij kocht bij een van de vele notenkramen,
ongebrande pinda's om een slinger te maken voor de vogeltjes, die dan
12 hoog, tussen alle flats en apartementencomplexen mochten komen
snoepen. Dit tot vermaak van hun toen 9-maanden oude zoontje. (geen
vogeltje gezien.....).
Maar die macadamianoten!! Ik kende ze
van de bakjes bij de supermarkt, met een paar noten, voor een
heleboel geld en je moest er nog mee oppassen ook, want het waren
vetbommen-lees caloriebommen- dus niet goed voor me. De
macadamianoten die hij kocht zaten in een schil, keihard, er zat een
speciaal krakertje bij om ze open te maken, dan zette je dat ding in
een barstje en draaide je de noot zo open. Heerlijk!! Een heel ander
smaakje dan thuis en het grote voordeel......als je zo'n moeite moet
doen om ze open te krijgen, dan ben je er na 5 noten ook wel klaar
mee! Ik nam een dikke zak mee naar huis, heb navraag gedaan op de
markt of ze ook macadamianoten in schil hadden en daar keken ze me
aan of ik wel goed bij m'n hoofd was. Zij dachten zeker ook, dat die
nootjes zo bloot van de boom kwamen rollen, zoals ik, voor ik die
harde schil had gezien.
Eind 2016 gingen vriendinlief met haar
man weer richting Shanghai en vele mensen leveren allerlei
verlanglijstjes bij hen in, omdat in China alles zo lekker goedkoop
is! Ik dus ook......een zak macadamianoten met schil! En ik kreeg ze,
2 weken geleden kwamen ze bij ons met de zak noten, uit China. Maar
ik schrok een beetje van de inhoud. Daar zaten wel die lekkere noten
in, maar in elke noot zat een heel netjes, recht sneetje. Ik zag
gelijk allerlei kindertjes voor me, in een fabriek met een zaagje om
in elk nootje dat sneetje te maken. Hoeveel vingertjes zouden er
afgevallen zijn, omdat ik zo nodig zo'n zak met lekkere macadamia's
wilde hebben. De smaak werd er wel een beetje minder van. Ik ben maar
eens even op zoek gegaan naar wat informatie over de macadamia's.
Ze groeien helemaal niet in China,
zoals ik dacht. De chinezen importeren ze uit Australië,
Hawai, Kenia of een ander Afrikaans land. Daar worden ze bewerkt (dus
ook van dat sneetje voorzien)of gepeld en dan weer geëxporteerd,
met of zonder schil. Bij Alibaba kan ik 1 kilo krijgen voor nog geen
3 euro!! En dat terwijl ik hier voor een paar ons nog meer moet
betalen! Maar ja, dan moet ik wel minimaal 1 ton afnemen. En dat
wordt me nou toch een beetje te gortig. Ik hou het voortaan wel bij
Nederlandse walnoten, van eigen geplante boom! Die verlagen ook mijn
slechte cholesterol, en waar de macadamianoten 7 gezondeeigenschappen hebben, hebben mijn walnoten er 11! Hoef ik me ook niet
schuldig te voelen over die sneetjes en het voordeel van zelf kraken
blijft. Na het pellen van een paar walnoten heb ik het ook wel gehad!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten