Ze
hebben wat afgesjouwd.....m'n TOMS. Over zandwegen, droge bospaden en
vooral de stoffige paadjes van het festival MaňanaMaňana, waar ik in onze
vakantieweek een halve dag heb rondgesjouwd, rondgehangen en
rondgeluisterd. (Manlief was daar actief voor Geldersch Landschap enKasteelen en kinderen- en kleinkinderenlief waren daar het hele
weekend aan het festivallen) Maar goed, het ging over m'n TOMS. Die
waren dus hard aan een schoonmaakbeurtje toe en zeker aan schone
nieuwe veters! Eerst maar eens een lap met afwasmiddel over de
schoenen gehaald en zo waar.......het ergste vuil is verdwenen. Want
om ze nou zomaar in de wasmachine te stoppen. Zou dat kunnen?? Maar
dan die veters........ik splinternieuwe, spierwitte veters gehaald
bij de schoenmaker hier wat verder op en het was geen gezicht!!!
Dacht ik nou echt dat de oorspronkelijke veters zo vreselijk wit
waren of waren ze toch van de bijna-net-niet-wit-soort?
Ik
schrok ervan, zo wit.......maar wat nu?? Weer op zoek naar veters?
Net-niet-wit?? Of heb ik nog wat liggen?? Ja, er ligt wel wat, maar
die zijn veelstelang voor m'n Tommetjes.
En
dan schiet me ineens m'n moeders middeltje in gedachten........Ooit
haakte ze kleine valletjes (gordijntjes) voor de slaapkamer in hun
nieuwe apartement. Alleen........ze had niet door dat de ene wit was
(een beetje spier) en de andere net niet wit. En wat deed ze?? Ze
liet het witte gordijntje gewoon een kwartiertje weken in een badje
thee. En zo zagen ze er weer hetzelfde uit! Dus.....kopje thee gezet,
veters erin en ja hoor......Ze passen! Bedankt lieve moeder! U had
leuke duurzame ideeën!
